Ένα εκατοστό του δευτερολέπτου

[Σωτήρης Πανδής™]

ONE HUNDREDTH OF A SECOND

Δείτε το μεγαλύτερο

Το "Ένα εκατοστό του δευτερολέπτου" είναι μια ταινία που μιλάει για μια πολεμική φωτορεπόρτερ που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο δίλημμα του επαγγέλματός της:

Αν ένα άτομο είναι σε θανάσιμο κίνδυνο, συνεχίζουμε να κάνουμε τη δουλειά μας ή πρέπει να βοηθήσουμε το πιθανό θύμα που φωτογραφίζουμε?

Αυτή η ταινία μικρού μήκους είναι μια υπενθύμιση της φρίκης πίσω από τις εικόνες του πολέμου που βλέπουμε καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

"Ο καθένας τα αντιμετωπίζει με ανοησία, χωρίς να σκέφτεται ότι πίσω από κάθε τέτοια εικόνα υπάρχει κάτι το πραγματικό και η αλήθεια είναι πιο τρομακτική και απάνθρωπη."

Το φιλμ προβλήθηκε για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου στις 22 Αυγούστου του 2006.

Παίζουν:

Emma Cleasby και Alex Boden

Σκηνοθεσία:

Susan Jacobson

Παραγωγή: 

Alex Boden

Περισσότερα για την ταινία.

 

Θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή σας!

 

[Maria Kappatou]

Οταν το πρωτοειδα, συγκλονιστηκα!! Το ανεβασα στο facebook και επακολουθησε ενας καταιγισμος σχολιων, απο ανθρωπους που δεν φαινοταν να κατανοουν το διλλημα της φωτορεπορτερ,και που δινανε βαρυτητα σε αλλες αιχμες του φιλμ..(υπαρχουν και αλλες τοσο σημαντικες αιχμες αραγε?)..Υποτιθεται πως και αυτοι ασχολουνται με την φωτογραφια..

Παντα θα με απογοητευουν αποψεις που δεν αντιλαμβανονται τα αυτονοητα..

[Σωτήρης Πανδής™]

Μαρία... πολλοί έχουν σαν ενασχόληση την φωτογραφία... λίγοι όμως εκφράζονται μέσα από αυτήν.

[s.grammenos]

απόλυτα σωστό

[Βασίλης Πανδής]

Νομιζω πως το ενστικτο πρεπει να μη σου αφηνει αμφιβολιες.Το θεμα ειναι οτι υπαρχουν αντικρουομενα ενστικτα εδω.

[Μάνθος Γιαννούλης]

Η ιστορία του βραβευμένου με Pulitzer φωτογράφου kevin Carter δίνει απάντηση πιστεύω στο ερώτημα "Αν ένα άτομο είναι σε θανάσιμο κίνδυνο, συνεχίζουμε να κάνουμε τη δουλειά μας ή πρέπει να βοηθήσουμε το πιθανό θύμα που φωτογραφίζουμε?"

Ο φωτογράφος πρέπει να είναι πρώτα άνθρωπος και μετά φωτογράφος.

 

[s.grammenos]

Οταν το πρωτοείδα, συγκλονίστηκα, και εγώ αλλά στiς επόμενες προβολές  εκείνο που με συγκλόνιζε πιο πολύ απο όλα ήταν η εξαιρετική απόδοση του ρόλου απο την Emma Cleasby και όχι το μύνημα που ίσως χάθηκε ή έχασα μέσα στο πολύ γρήγορο για την περίπτωση μοντάζ , κατα την άποψη μου ,  στη μεγάλη διάρκεια του video , και στη δυνατή μουσική (τύμπανα πολέμου ) και θόρυβος κλείστρου . Ειδικά η μουσική ,  σε ένα video , όταν είναι τόσο δυναμική , ακόμη και σε ένα slideshow , χάνεται το θέμα και  το αυτονόητο , και ο απλός θεατής ψάχνει όχι άδικα άλλες αιχμές του φίλμ . Γενικά βλέπω στο φίλμ μια τάση εντυπωσιασμού και όχι την προσπάθεια του σκηνοθέτη να περάσει κάποιο μύνημα , όποιο και να είναι αυτό , και θα δανειστώ την άποψη του Σωτήρη ,πολλοί έχουν σαν ενασχόληση την σκηνοθεσία ... λίγοι όμως εκφράζονται μέσα από αυτήν.

[Gats]

Η ανθρώπινη ζωή δεν αποτιμάται σε χρήμα, δόξα ή οτιδήποτε άλλο.

Η συνεισφορά με βοήθεια στη διατήρηση της είναι αυτονόητη και με αρχέγονα αντανακλαστικά θετική για τη διατήρηση του είδους.

Βλέποντας όμως το συγκεκριμένο φιλμάκι από πολλές οπτικές γωνιές θα έλεγε κάποιος πως δεν προβληματίζει τόσο πολύ:

-    η μη παροχή στιγμιαίας βοήθειας από τη φωτογράφο (αλήθεια τι είδους βοήθεια θα μπορούσε να υπάρξει στη βαρβαρότητα του πολέμου, και στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή)

-    οι Ερινύες της στιγμή της βράβευσης

αλλά προβληματίζει ο τρόπος που παρουσιάζεται (επιβράβευση για καταγραφής απώλειας ζωής) και γίνεται αποδεκτό από τη σημερινή παγκόσμια εκφυλισμένη εσωστρεφή και βολεμένη κοινωνία του καναπέ, σαν ένα απλό τυχαίο γεγονός της καθημερινότητας.      

Ίσως, πιθανόν ίσως απειροελάχιστα να ήταν σχεδόν αποδεχτή η καταγραφή απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, αβοήθητης, για να σωθούν εκατομμύρια άλλες, ευαισθητοποιώντας αυτούς που προκαλούν την ανθρώπινη έσχατη δυστυχία (πείνα, πολέμους κλπ). Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα?

Όμως στην ανθρώπινη ιστορία που συνεχίζεται επαναλαμβανόμενη πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικά υπάρχει κάτι ανάλογο?

 

Τελειώνω με ένα ανάλογο ερώτημα – προβληματισμό, θεωρώντας όμως δεδομένη τη βοήθεια. Αν σε μία μαζική καταστροφή έχεις επιβιώσει και δίπλα σου είναι ένας που πεθαίνει, ένας με πολλά τραύματα σε βαριά κατάσταση και ένας τραυματισμένος ελαφρότερα που μπορεί να επιβιώσει και χρειάζεται άμεση βοήθεια, ποιόν θα βοηθήσεις για να σωθεί? Σκληρή η απάντηση όχι μόνο στις κλασσικές ανθρωπιστικές επιστήμες αλλά και στη ζωή.

 

ΥΓ Δεν μου απάντησες Σωτήρη στη θέση μου για την υποστήριξη του Site, ή μήπως δεν το έλαβες?   

 

Gats